Hey,

Daar zijn we weer. En om maar met de deur in huis te vallen. Hierbij kom ik in een keer tegemoet aan twee verzoeken. 1 kun je niet wat vaker schrijven? 2- mag het wat korter (klinkt best tegenstrijdig zo?).

Maar goed bij mijn laatste officiele update was ik gebleven in noorden van Cambodja. nl Ban Lung. Een heel klein stadje met maximaal 20 ‘ falang' (aziatisch voor buitenlander) ze kwam nog net niet mijn huid voelen, maar we waren daar echt een attractie. De weg naar dit dorp was erbarmelijk, voor diegene uit hoogland, het zwarte paadje is er een boulevard bij. Uiteindelijk wel lekkere dagen daar gehad. Het is toch mooi als je een restaurant binnen loopt en om het menu vraagt; iemand naar je toe komt met de telefoon waarbij diegene aan de lijn vraagt wat je wilt....

En altijd als je denkt: het kan niet gekker.. Het record is gebroken hoor. In een busje voor 8 met .... Jawel 24 personen, zonder overdrijven. Op- onder- naast- overal Cambodianen. (mooi bijpassend nr op Youtube, ' answer to yourself' van the soft pack) Gelukkig maar 2 uur rijden voordat we bij de grens aankwamen. Nou ja grens... een slagboom met een hutje waar de douaniers druk waren met het wedden op een Thaische bokswedstrijd . In het gareel en al toch nog een visa kregen. We moesten wat dollars toeleggen, het zogenaamde stempelgeld.. ik hoop dat hij er een mooi blousje voor koopt (zou dibbes zeggen) vervolgens weer een nieuwe ervaring, met zijn drieen op een motor met zijspan.. slalommend door de koeien veilig aangekomen in Don Det in 4000 Islands Laos. (hierbij tellen zewel alle graspollen die boven het water uitkomen)

Als ik dan toch even terug denk aan cambodja denk ik aan :

• Hele zwijnen achterop de scooters.
• Met zes personen de kamer schoonmaken (zie foto) om daarna om mijn briertje uit de koelkast te vragen.
• Iedereen leeft in hutje, behalve de partijbazen, die hebben een riante villa met een bord ‘ cambodia people party' voor de deur.
• Overal karaoke, zelfs in de bus. Er zijn ook karaoke clubs, krijg je er een dame bij.
• Broodjes met heerlijke pate.

Eigenlijk heb ik vanaf hier het gevoel alsof ik een vakantie heb gehad tijdens het reizen. De laatste 2 weken in Laos bezig geweest met fietsen door rijstvelden, langsimposante watervallen en afgelegen bossen. (oog in oog met een os gestaan, was even spannend tot hij zich over gaf en loeiend de greppel in sprong..) en ja ook voor de bungalow hangen in hangmat bij zonsondergang (zie foto boven deze blog), filmpje kijken in het restaurant, Kayakken, Tuben (voor de oma's; dit is een activiteit waarbij je met een oude traktorband door de rivier wordt meegenomen naar de volgende bar aan het water), zwemmen in mijn prive zwembad.. en jawel... friends kijken en daar nog om kunnen lachen ook. Thuis lukt met dat niet dus dat zegt wel wat.

Maar goed de reis was schematisch alsvolgt: na drie dagen (voor de taalvirtuozen Bart, Jochem en Eelco onder ons) Been there Don Det. Door naar Savanakhet (koloniale slaapstad), door naar Vientiane (capital) en verder naar Vang Vieng. We hebben veel lol gehad met een groep van ongeveer 8 nederlanders. Iedereen is naar een aantal dagen weer zijn eigen weg gegaan.

Ik moet zeggen dat ik de mensen uit Laos erg vriendelijk vind. Ze zijn behulpzaam en nemen de tijd. Je kunt het ook anders interpreteren. De Fransen vonden ze altijd al de meest luie club van hun kolonies. Ik voel echter wel een verbondenheid. Waar de vietnamezen twee keer per jaar rijst planten en oogsten, houden de Laos het op 1. Ieder jaar een half jaar sabbatical dus.. ideaal (kan ik uit ervaring zeggen ) Laos is naar mijn idee mooier dan Cambodja door zijn ongereptheid en veelzijdige berglandschap. Daarbij gaat Laos sneller met het aanleggen van wegen.

Interessant vraagstuk (vind ik zelf) moeten we zoals het westen doet geld sturen, lokale mensen opleiden en wegen laten bouwen (met alle vertraging). Of moet je zoals China gewoon Chineze bedrijven die wegen aan laten leggen waardoor het in een keer goed gaat en de wegen binnen no time gelegd zijn. Incluis alle economische voordelen voor een groter deel van de bevolking. Maar wel als land in het krijt bij China.. Wie het weet mag het zeggen.

Ik beloofde het kort te houden. Ik zit hier in een relaxte kamer in Hanoi, wat ik nu na een korte wandeling doorhet oude gedeelteal een gave en dynamische stad vind. Morgen komt Kirsten en gaan we een week samen Halong Bay, Sapa en al het andere mooie hier verkennen.

Tot over een paar weken!

X Coen